Pawilon TV
OGLĄDAJ
Pawilon TV

poprzedni odcinek

Teraz odtwarzane

Pobieranie treści...

następny odcinek

Pobieranie treści...

PAWILON

SUMA 4.30 – koncert towarzyszący finałowej gali nagrody KNAF

20:00

Suma 4.30 to około godzinna kompozycja muzyczna i partytura graficzna stworzona na podstawie nieukończonego projektu Leszka Knaflewskiego. Najprawdopodobniej miał on funkcjonować pod nazwą Wchodzimy na raz, wychodzimy na trzy. Inspiracją dla tego działania Knaflewskiego były paragony, a punktem wyjścia najprawdopodobniej konkretny paragon, na którym widnieje „drożdż z owocem” i „bagietka żytnia” dające sumę 4.30 zł. Paragon ten otwiera naszą partyturę, na którą składa się dziewiętnaście rysunków Leszka Knaflewskiego oraz Marsz pogrzebowy na okoliczność egzekwii głuchego człowieka Alphonse’a Allais’a, którym domykamy partyturę. Rysunki Knaflewskiego były najprawdopodobniej wstępem do realizacji architektonicznych obiektów złożonych z cyfr. Kompozycja Suma 4.30 podąża za tą myślą. Naszym zamiarem było bowiem stworzenie dźwiękowej formy przestrzennej. Morfującej w czasie i dedykowanej Knaflewskiemu dźwiękowej rzeźby, która reinterpretuje i dopełnia niejako jego projekt. Choć znane nam żródła nie wskazują na zainteresowanie jakościami muzycznymi w przypadku Wchodzimy na raz…, jest to w kontekście twórczości Knaflewskiego translacja logiczna, zbieżna z jej duchem.
 
Premiera Sumy 4.30 miała miejsce w CSW Zamek Ujazdowski w styczniu 2017 roku.

 

W formule paragonu Knaflewski dostrzegał najprawdopodobniej ruch kompresji świata do liczby, rygorystyczną jej dominację nad aspektem jakościowym rzeczywistości, albo uściślając, charakteryzujące gospodarkę kapitlalistyczną wycenienie wszystkiego. Stąd rysynki z cyklu Wchodzimy na raz… to wyłącznie różnorodne układy cyfr, gdzie zarysowuje się silna tendencja do katalogowania topologicznych zbieżności dwuwymiarowych znaków liczbowych i budowania z nich form trójwymiarowych. Rysunki te należy więc traktować jako poligon poszukiwań form o charakterze architektonicznym, gdzie abstrakcyjny świat liczby uzyskałby status materialny.
 
Istnieją jednocześnie poważne przesłanki, by sądzić, że docelowo miały tu powstać złożone z cyfr instalacje o funkcji przyrządów gimnastycznych. Tak, jakby w dwuznacznie ironiczny sposób chciano przywołać ludzkie ciało. Ironiczny – albowiem jest ono tylko pozorną alternatywą dla dominacji liczby jako abstrakcji. Ostatecznie zaś jej przestrzennym, wprowadzonym w ruch ekwiwalentem i obocznością. Dwuznacznie – albowiem to właśnie w odpowiedzi na żądanie ciała dokonuje się przestrzenna ekspansja niematerialnej liczby. Jest to przy tym ciało stanowczo nowoczesne, kontrolowane i dyscyplinowane w zgodzie ze schematem władzy opartym na trosce o populację i dystrybuowanym jako troska o siebie, finalnie zaś sprowadzone do roli brakującego elementu w serii cyfr.
 
Znamienne wydaje się w tym kontekście, że liczne formy rozrysowane przez Knaflewskiego to umieszczone w przestrzeni dwuwymiarowej modele trójwymiarowego ruchu rotacji, w którym liczba wraca do siebie poprzez siebie. Widać w nich tendencję do kształtowania materiału „cyfrowego” w formy coraz bardziej koliste. Partytura Sumy 4.30 podąża za tym tropem, wychodząc od form prostych, linearnych i przechodząc do form coraz bardziej rotacyjnych, w których wypowiada się błędne koło końca historii jako triumfu liczby. Wychodzimy zatem od paragonu, na którym widnieje suma 4.30, przechodząc następnie do form elementarnych i procesu przestrzennej ekspansji liczby, a wreszcie stopniowego morfowania się liczb w struktury rotacyjne, które nadpisujemy w finale Marszem pogrzebowym na okoliczność egzekwii głuchego człowieka Alphonse’a Allais’a jako formy obocznej wobec Trumny elektrycznej Knaflewskiego. Zasadniczo jednak Suma 4.30 jest sumą dźwięków w czasie i przestrzeni, które dedykujemy Leszkowi Knaflewskiemu.
 
tekst: Paweł Krzaczkowski

 

 

Kolektyw Suma 4.30
 
Leszek Knaflewski – rysunki
 
Robert Curgenven – gramofony, efekty, mix
Krzysztof Cybulski – kontrabas, trąbka, organy piszczałkowe AAS, software
Michał Górczyński – klarnet, klarnet basowy, klarnet kontrabasowy
Paweł Krzaczkowski – kurator, koncepcja kompozycji

 
Obowiązują bezpłatne wejściówki do odebrania w Galerii Miejskiej Arsenał – o możliwości odbioru poinformujemy na stronie pawilon.org oraz na fanpage’u Pawilonu.